Thursday, November 26, 2015

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 21

നിഴലുകൾക്ക് നീളം കുറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഗോവർദ്ധൻ ഉണർന്നത്...മുത്തച്ഛനെ ആ മുറിക്കുള്ളിലെങ്ങും കണ്ടില്ല..!ചരിത്രത്തിലേക്കുള്ള മുത്തച്ഛന്റെ മടങ്ങിപ്പോക്ക് അയാൾക്ക് പരിചിതമായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു....

ഓഫീസ് മുറിക്ക് വെളിയിലിറങ്ങിയത് ആത്മവിശ്വാസം സ്പുരിക്കുന്ന മുഖമുള്ള പുതിയൊരു ഗോവർദ്ധൻ ആയിരുന്നു...സോഫയിലേക്ക് മലർന്ന്..തന്റെ ലാപ്ടോപ്‌ തുറന്ന് ഫേസ് ബുക്ക് ഫീഡുകളിലൂടെ അയാൾ കണ്ണോടിച്ചു....

ഫെറോക്കിൽ ടിപ്പുവിന് സ്മാരകം പണിയുന്നതുമായി ബന്ധപെട്ട വിവാദം സോഷ്യൽ മീഡിയ എറ്റെടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു...

"ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലിം രാജാക്കന്മാർ, വർഗ്ഗീത പ്രചരിപ്പിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ  ഭാരതം പണ്ടേ മുസ്ലിം രാജ്യമായേനെ...ടിപ്പു ദേശസ്നേഹിയും, അപരാജിതനും ആയതു കൊണ്ടാണ് സായിപ്പ് പട്ടിക്ക് ടിപ്പു എന്ന് പേരിട്ടത്..ചരിത്ര ബോധമില്ലാത്ത മലയാളികളാണ് ഇപ്പോൾ സ്മാരമാത്തെ എതിർക്കുന്നത്..."

കോട്ടയത്തുള്ള രമേശ്‌ നായരുടെ പോസ്റ്റ്‌ കണ്ട് ഗോവർദ്ധൻ മറുപടി ടൈപ്പ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയെങ്കിലും പന്നെ അത് വേണ്ടന്നു വച്ചു...

ലാപ് ടോപ് അടച്ചു വച്ച് അവൻ പുറത്തിറങ്ങി...മറുത്തൊന്നും പറയാതെ മണ്ണെന്നും തന്നിട്ടെയുള്ളു..അത് തലമുറകളുടെ പുണ്യം..ഈ മണ്ണിന് തന്നോടെന്താവും ഇനി പറയാനുള്ളത്...

"ഗോപൂ നിന്റെ മൊബൈൽ അടിക്കുന്നു..."അമ്മയുടെ വിളി കേട്ട് അവൻ ഞൊടിയിൽ തിരിഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് നടന്നു....




 

Wednesday, November 25, 2015

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 20

..പിന്നെ കുഞ്ചുവിനും  രോഗം വന്നു...ഒടുവിൽ അവനും ഞങ്ങളെ വിട്ട് പോയി...! കുഞ്ഞു കുഞ്ഞിന്റെ ദീർഘ നിശ്വാസം ഒരു ചെറിയ  നിശബ്ദതക്ക് വഴിമാറി...

ഒടുവിൽ എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് മറ്റൊരിടത്തേക്ക് പോകാം എന്ന് തീരുമാനം ആയി...പക്ഷെ പഴുത്ത കുരുമുളക് പോലെ എന്റെ ദേഹത്തും വസൂരി വിത്ത് മുളപൊട്ടിയപ്പോൾ ഇനിയെന്താണ്  വേണ്ടതെന്ന് അമ്മാവന് ഒരു നിശ്ചയം ഉണ്ടായില്ല..."ബ്രാഹ്മണ ശാപം മുച്ചൂടും മുടിക്കുമല്ലോ വല്യോപ്പേ.." എന്ന് പറഞ്ഞ് വലിയമ്മ കരഞ്ഞതും ഞാൻ ഓർക്കുന്നുണ്ട്...ന്റെ അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു കാണില്ല...കരഞ്ഞ് കരഞ്ഞ് ആ കണ്ണുകൾ എന്നേ വറ്റിയിരിക്കണം...

 ..എന്നിട്ട്...മുത്തച്ഛൻ എങ്ങനെ രക്ഷപെട്ടു...?

ചികിത്സ ഫലിക്കുന്നില്ലന്ന് എന്നെ ശുശ്രൂഷിച്ചിരുന്നവരുടെ അടക്കം പറച്ചിലിൽ നിന്നും എനിക്കേതാണ്ട് ബോദ്ധ്യമായി...ഞാൻ ആകെ തളർന്നിരുന്നു...ദിവസങ്ങൾ എണ്ണപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞുവെന്നും  തോന്നി...അപ്പോഴാണത്രെ നമ്മുടെ ചോതി വലിയമ്മാവന് മുന്നില് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത്...!

"ആരുമെങ്ങും പോവരുതെന്നും..മണ്ണിനെ കാത്തവരെ മണ്ണ് തുണക്കുമെന്നും...വലിയമ്മവാൻ അനുവദിക്കുമെങ്കിൽ ഒപ്പയെ
സുഖപ്പെടുത്താമെന്നും...പച്ചമരുന്ന് ചിലതൊക്കെ വശമുണ്ടെന്നും...അവൻ അറിയിച്ചു" വെന്നാണ് മണി പിന്നീടൊരിക്കൽ എന്നോട് പറഞ്ഞത്

"കുറുമ്പ കാത്തു" വെന്ന് അവൻ എപ്പോഴും പറയുമായിരുന്നു...

അങ്ങനെ...അവന്റെ മരുന്നും പ്രാർത്ഥനയും ഫലിച്ച് തുടങ്ങിയത്തിനു ശേഷമുള്ള നിലാവുള്ള..തെളിഞ്ഞ..രാത്രികളിൽ...തെക്കിനിയിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തിയിരുന്ന നാടൻ ശീലുകൾ ഇപ്പോഴുമെന്റെ നാവിൻ തുമ്പിലുണ്ട്...അവയ്ക്ക് മണ്ണിന്റെ മണമുണ്ടായിരുന്നു....അതിൽ അമ്മയുടെ സാന്ത്വനം ഉണ്ടായിരുന്നു...

പുറത്തെ നിലാവ് നോക്കിയിരുന്ന ഗോവർദ്ധനോട് ചേർന്നു നിന്നുകൊണ്ട് കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു പറഞ്ഞു
അമ്മയുടെ തുണ ഏത് കൂരിരുട്ടിലും നിലാവ് പോലെ പരക്കും....!
 

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 19

മണ്ണ് തന്നെയാണ് അമ്മ...അമ്മയിൽ നിന്ന് തുടക്കം..അമ്മയിൽ തന്നെ ഒടുക്കവും...! അമ്മ ഒരു കൈ കൊണ്ട് ശിക്ഷിക്കും...മറു കൈ കൊണ്ട് രക്ഷിക്കും...കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു കർത്താവ് സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി...

ഉണ്ണീ ..സംഭവിച്ചതെല്ലാം അമ്മ ആഗ്രഹിച്ചതു തന്നെ...ഞാനും നീയും ഒക്കെ നിമിത്തങ്ങളാണ്...മണ്ണിന്റെ നീതി നടപ്പാക്കുന്നതിന്...മണ്ണ് തിരഞ്ഞെടുത്തവർ..

അന്ന് വസൂരി കൊണ്ടു പോയത്  ടിപ്പുവിന്റെ കുറെ പടയാളികളെ മാത്രമല്ല...!കുഞ്ഞുകുഞ്ഞ് നിശബ്ദനായി..

ഗോവർദ്ധൻ മേശപ്പുറത്തിരുന്ന ജാറിൽ നിന്ന് അല്പ്പം വെള്ളം കുടിച്ചു...കണ്ണുകൾ തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് മുത്തച്ഛനെ നോക്കി...

കൈകളിൽ  മുഖമമർത്തി കുനിഞ്ഞിരിക്കുകയായിരുന്ന കുഞ്ഞുകുഞ്ഞിന്റെ  അവ്യക്തമായ രൂപം അയാള്ക്ക് മുന്നിൽ മെല്ലെ തെളിഞ്ഞു വന്നു.....

മുത്തച്ഛാ..!

കുഞ്ഞുകുഞ്ഞ് പൊടുന്നനെ മുഖമുയർത്തി..അയാളുടെ കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ കഥ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി....

യുദ്ധം കഴിഞ്ഞ് അമ്മാവന്റെ നിർദ്ദേശ പ്രകാരം ഞാൻ തറവാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി  എത്തുമ്പോഴേക്ക് രാമനെയും ചെറിയമ്മയേയും മറ്റൊരിടത്തേക്ക് മാറ്റി പാർപ്പിച്ചിരുന്നു...രാമൻ...! ഹോ.!! അവനും എന്നെപ്പോലെ.. അപകടം അറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് തന്നെ വിധിയുടെ അനിവാര്യതയിലേക്ക് നടന്നു നീങ്ങുകയായിരുന്നു...

അമ്മാവൻ മാനസ്സിനെ സ്വയം കുത്തി നോവിക്കുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരഞ്ഞു...അമ്മാവൻ അകെ  തളർന്നിരുന്നു...

അമ്മയെ കണ്ടു...അമ്മ സ്വയം ദേവിക്ക് അർപ്പിച്ചിരുന്നു...കരഞ്ഞ് കലങ്ങിയ ആ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ അഭയം തേടി...



 

Saturday, November 21, 2015

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 18

"മണ്ണേ നമ്പിലേലയ്യ മരമിരിക്ക്
മരത്തെ  നമ്പിലേലയ്യ കൊമ്പിരിക്ക്
കൊമ്പേ  നമ്പിലേലയ്യ പൂവിരിക്ക്
പൂവേ നമ്പിലേലയ്യ കായിരിക്ക്
കായേ നമ്പിലേലയ്യ പഴമിരിക്ക്
പഴത്തെ നമ്പിലേലയ്യ നാമിരിക്ക്
നമ്മെ നമ്പിലേലയ്യാ നാടിരിക്ക്.."

മണ്ണിൽ നിന്ന് മനുഷ്യനിലേക്കുള്ള ദൂരം ഒരു നിമിഷം ഗോവർദ്ധന്റെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു..മണ്ണിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകൾ അടുക്കിപ്പെറുക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു അയാൾ..

സംസ്കാരത്തിന്റെ വിത്ത് ഓരോ മണ്ണും അതിന്റെ ദിവ്യ ഗർഭത്തിൽ ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കും... മനുഷ്യന്   ഇക്കാര്യത്തിൽ  ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല...മണ്ണിന് വിധേയനായി...മണ്ണിൽ പൂത്തുലയുന്ന  സംസ്കാരത്തിന് വിധേയനായി ജീവിക്കുക..അതിനാവുന്നില്ലെങ്കിൽ  ഒഴിഞ്ഞ് പോവുക...മറ്റൊരു മണ്ണ് നമ്മെ വിളിക്കുന്നുണ്ടാവും...!

മണ്ണിനെ അനുസരിപ്പിക്കുന്ന മനുഷ്യനല്ല...മണ്ണിനെ അനുസരിക്കുന്ന മനുഷ്യനെ നിലനില്പ്പുള്ളൂ...!

..ചിലർ  വിളിക്കാതെ വരും...അവരുടെ ലക്ഷ്യം  മണ്ണിനെ കീഴടക്കലാണ് ..പക്ഷെ മണ്ണിനെ പിഴപ്പിച്ച്  പുതു  സംസ്കൃതിയുടെ വിത്ത് പാവാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് വിഡ്ഢിത്തമാവും...മണ്ണിന് പ്രിയപ്പെട്ടതെ ആത്യന്തികമായി മണ്ണിൽ നില നിൽക്കൂ...തനിക്കിണങ്ങിയവരെ മണ്ണ് തന്നിലേക്ക് കൊണ്ടുവരും...

...മണ്ണ് പിടക്കുമ്പോൾ...ആത്മ  രക്ഷാർത്ഥം മണ്ണ് വിളിക്കുമ്പോൾ...ചിലർ ആ വിളി  കേൽക്കും...മണ്ണിനൊപ്പം നിൽക്കും...അവർക്കായി മണ്ണ് പൊന്നു വിളയിക്കും...!

ഗോവർദ്ധനെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു കർത്താവ് സ്വബോധം നഷ്ടപെട്ടവനെ പോലെ പാടി കൊണ്ടിരുന്നു...

"മണ്ണേ നമ്പിലേലയ്യ മരമിരിക്ക്
മരത്തെ  നമ്പിലേലയ്യ കൊമ്പിരിക്ക്
കൊമ്പേ  നമ്പിലേലയ്യ പൂവിരിക്ക്
പൂവേ നമ്പിലേലയ്യ കായിരിക്ക്
കായേ നമ്പിലേലയ്യ പഴമിരിക്ക്
പഴത്തെ നമ്പിലേലയ്യ നാമിരിക്ക്
നമ്മെ നമ്പിലേലയ്യാ നാടിരിക്ക്.."

Sunday, November 8, 2015

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 17

"....ഒടുവിൽ  കൂടുതൽ സന്നാഹങ്ങളുമായി..കോട്ട തകർത്ത് മൈസൂർ സൈന്യം തിരുവിതാംകൂറിന്റെ മണ്ണിൽ കാലു കുത്തി..കണ്ണിൽക്കണ്ട ക്ഷേത്രങ്ങളും  പള്ളികളും  തകർത്ത് വർദ്ധിച്ച സന്തോഷത്തോടെ മുന്നേറുമ്പോൾ.. അവർ...അവർ  അറിഞ്ഞിരിക്കില്ല... മരണത്തിന്റെ വിത്ത് അവർക്കിടയിൽ മുളച്ച് പൊന്തുന്നത്....അല്ലെ മുത്തച്ഛാ..?"

"അതെ.." കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു കർത്താവ് ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ തുടർന്നു, "....ഒടുവിൽ..ശിവ ചൈതന്യം കുടികൊള്ളുന്ന ആ  മണൽ പുറത്ത് എത്തിയപ്പോഴേക്കും...വസൂരി പടർന്ന് പിടിച്ചിരുന്നു....മൈസൂർ സൈന്യത്തിനുള്ള ഭക്ഷണ സാമഗ്രികൾ മിക്കപ്പോഴും ലക്ഷ്യത്തിലെത്തും മുൻപേ ഞങ്ങൾ കൊള്ളയടിച്ചു പോന്നു...ഒരടി മുന്നോട്ട് പോവാനാവത്ത വിധം സൈന്യം വശം കെട്ടിരുന്നു...ഒടുവിൽ പാളയത്തിൽ തന്നെ പോരു തുടങ്ങി...തിരിച്ചു പോവാനുള്ള സമ്മർദ്ദം ടിപ്പുവിനു മേൽ ഏറികൊണ്ടിരുന്നു.....!

കുഞ്ചുവടക്കമുള്ള  ഭീമന്മാരടങ്ങുന്ന മറ്റൊരു സംഘം ഈ സമയം കിഴക്കൻ മല കയറിക്കൊണ്ടിരുന്നു....ഭൂതത്താൻ കെട്ടിനോട് ചേർന്നുളള ഒരു ചെറിയ ജല സംഭരണി ആയിരുന്നു  അവരുടെ ലക്ഷ്യം...

ഇരുട്ടിൽ ഭൂത ഗണങ്ങൾ ഉറഞ്ഞാടിയിരിക്കണം...നൃത്തത്തിന്റെ ചടുല താളം അവരുടെ കൈകളിലേക്ക് ആവേശം പകർന്നിരിക്കന്നം .. ആയുധങ്ങൾ പാറയിൽ ഉടുക്കിന്റെ പ്രകമ്പനങ്ങൾ തീർത്തിരിക്കണം...!"

കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു ദീർഘ നിശ്വാസം ചെയ്തു...നിശബ്ദത തകർത്തത് ഗോവർദ്ധനായിരുന്നു...

"പകർച്ച വ്യാധികളാൽ നട്ടം തിരിഞ്ഞ മൈസൂറിന്റെ സമയം പാഴായി പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു...ഒടുവിൽ ഭൂതത്താൻ കെട്ട് തകർന്നതോടെ പെരിയാറ് കര കവഞ്ഞ് ഒഴുകി...ടിപ്പുവിന്റെ കുറെ സൈനികർ പൊടുന്നനെയുണ്ടായ വെള്ളപ്പൊക്കത്തിൽ ഒലിച്ചു പോയി...വെടിമരുന്ന് ശേഖരം ഏതാണ്ട് മുഴുവനായും നനഞ്ഞ്‌ കുതിർന്നു...ഹോളണ്ടിന്റെ  പകരക്കാരൻ  ജനറൽ മെഡോസ് ശ്രീരങ്ക പട്ടണം ആക്രമിക്കാൻ തയ്യാറെടുപ്പ് നടത്തുന്നുവെന്ന വാർത്തയും അറിഞ്ഞതോടെ  ടിപ്പു ഉടൻ തന്നെ തിരികെപ്പോകാൻ തീരുമാനിക്കുകയായിരുന്നു.." മലബാർ ചരിത്രത്തിന്റെ അടിവേരുകൾ - എം. കെ. രുദ്ര വാരിയർ എന്ന പുസ്തകം അടച്ച് വച്ച് ഗോവർദ്ധൻ കട്ടിലിൽ അനന്ത ശയനം ചെയ്യുന്ന  കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു കർത്താവിനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു  

Saturday, October 24, 2015

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 16

മുത്തച്ഛൻ ടിപ്പുവിനെ നേരിട്ട് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?

ഇല്ല ! നെടുങ്കോട്ട അക്രമിക്കപ്പെടുമ്പോൾ  ഞങ്ങൾ..അതിഗൂഢമായൊരു യാത്രയുടെ തയ്യാറെടുപ്പിലായിരുന്നു...ഗോവർദ്ധന്റെ ചോദ്യം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നുവെന്നു തോന്നിക്കും വിധമായിരുന്നു കുഞ്ഞുകുഞ്ഞിന്റെ പെട്ടന്നുള്ള മറുപടി! അയാൾ തന്റെ കഥ പറച്ചിൽ തുടർന്നു..

ഞങ്ങൾക്ക് മറ്റു ചിലത് കൂടെ ചെയ്യാനുണ്ടായിരുന്നു...

നെടുങ്കോട്ട തകർക്കാനുള്ള  ടിപ്പുവിന്റെ ആദ്യ ശ്രമം പാളിപ്പോയി....തിരുവിതാംകൂറിന്റെ പെട്ടന്നുള്ള പ്രത്യാക്രമണം അല്പനേരത്തെക്ക് അയാളുടെ നില തെറ്റിക്കുക തന്നെ ചെയ്തു..പക്ഷെ ആ വീഴ്ച താത്കാലികം മാത്രമായിരുന്നു...കോയമ്പത്തൂരിൽ നിന്ന് കൂടുതൽ സന്നാഹങ്ങൾ എത്തിയേക്കുമെന്നുള്ളതു കൊണ്ടും.. ബ്രിട്ടന്റെ സഹായം വൈകുമെന്നുള്ളതു കൊണ്ടും  ഞങ്ങളെ ഇങ്ങനെയൊരു ദൗത്യം എല്പിക്കുകയായിരുന്നു...

കോയമ്പത്തൂരുള്ള മൈസൂരിന്റെ പാളയത്തിനു കുറച്ചകലെ മാറി കരിമ്പനകളും  മറ്റും നിറഞ്ഞ വിജനമായ ഒരു പ്രദേശത്ത് കമാലുദ്ദീൻ എന്നയൊരാളെ കാത്ത് നിൽക്കുകയായിരുന്നു...ഞാൻ..

കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു പെട്ടന്ന് വല്ലാതെ അക്ഷമനായി കാണപ്പെട്ടു....അയാളുടെ മുഖത്തെ വസൂരിക്കലകൾ കൂടുതൽ തെളിഞ്ഞു കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....

...'മരണത്തിന്റെ വിത്ത്' കൈമാറാൻ...!


മരണത്തിന്റെ വിത്ത്...? ..ഗോവർദ്ധന്റെ അത്ഭുതം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കുഞ്ഞു കുഞ്ഞ് കർത്താവിന്റെ മുഖത്ത് തറച്ചിരുന്നു....അത്...അത്...വസൂരി അണുക്കളാണോ?...എന്റീശ്വരാ...! ശരിക്കും....സ്മോൾ പോക്സ് വൈറസ്?

കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു കര്ത്താവ് കണ്ണുകളടച്ച് ഒന്ന്  ദീർഘ നിശ്വാസം ചെയ്തു.....പിന്നെ സാവധാനം മുഖമുയർത്തി ഗൊവർദ്ധനോട് പറഞ്ഞു

അതെ...വസൂരി അണുക്കൾ നിറഞ്ഞ ഏതാനും പുതപ്പുക്കൾ ആയിരുന്നു എന്റെ കൈവശം...ഞാൻ ഒരു അലക്കുകാരനെ പോലെ വേഷം മാറിയിരുന്നു...ചുമട് എടുത്തു കോണ്ട് ഒരു കഴുതയും എനിക്കൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു.....കമാലുദ്ദീൻ ഒരു മൈസൂർ സൈനികൻ ആയിരുന്നുവെന്നാണ് എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നത്...'മരണത്തിന്റെ വിത്ത്' അയാളെയേൽപ്പിക്കണമെന്നും...!

കമാലുദ്ദീൻ എത്തുമ്പോഴേക്ക് ഇരുട്ട് വീണു തുടങ്ങിയിരുന്നു...ഒരു ഇസ്ലാമിനെ പോലെ മീശ കളഞ്ഞ് താടി നീട്ടി വളർത്തിയിരുന്നെങ്കിലും...അയാളെ കണ്ട് നല്ല പരിചയം തോന്നിച്ചു...

നിങ്ങൾ...?...എനിക്ക് നല്ല പരിചയം തോന്നുന്നു..? ഞാൻ സംശയം തീർക്കാനായി ചോദിച്ചു....

'നിങ്ങളെ പോലെ തന്നെ ജിഹാദിയാണ്...', അയാൾ മറുപടി പറഞ്ഞു

എന്നെപോലെയൊ...? ഞാൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ടു ചോദിച്ചു ..എനിക്ക് കൗതുകം അടക്കാനായില്ല..

അതെ...നിങ്ങളെ പോലെ തന്നെ മണ്ണിൽ ധർമ്മം നിലനിർത്താനുള്ള വിശുദ്ദ യുദ്ധത്തിലാണ്.....അയാളും ഒന്നനക്കി ചിരിച്ചു ....

അത് എനിക്ക് പരിചയമുള്ള ചിരിയായിരുന്നു....എനിക്ക് പരിചയമുള്ള ശബ്ദമാണല്ലൊയെന്നും  തോന്നി..

എന്നിട്ടും എന്റെ മുഖത്തെ സംശയം വിട്ടൊഴിയാത്തത് കണ്ടിട്ടാവണം... അയാൾ വീണ്ടും ചിരിച്ച്  കൊണ്ട് പറഞ്ഞു  "വലിയമ്മയോട് എനിക്ക് വേണ്ടിയും പ്രാർത്ഥിക്കാൻ പറയണം..."

എനിക്കെന്റെ കാതുകളെ വിശ്വസിക്കാനായില്ല..അതെന്റെ രാമനായിരുന്നു..!






 

Friday, October 23, 2015

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 15

ടിപ്പുവിന് ആദ്യം മലബാറിലെ പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കണമായിരുന്നു...എന്നാൽ മൈസൂർ സേനയുടെ അംഗ ബലത്തിന് മുന്നിൽ  രവിവർമ്മ രാജയുടെ  ചെറുത്ത് നിൽപ്പുകൾക്ക് ആയുസ്സേറെയുണ്ടാവില്ലന്നു നിശ്ചയമുണ്ടായിരുന്നു...ആക്രമണം ശക്തമായതോടെ രാജയും കൂട്ടരും കാടുകളിലേക്ക് പിൻവാങ്ങി ...മുൻ നിശ്ചയിച്ച പ്രകാരം കോയമ്പത്തൂരിൽ നിന്നെത്തിയ കൂടുതൽ സന്നാഹങ്ങളുമായി തെക്കോട്ടേക്ക് തിരിക്കാൻ ടിപ്പു പിന്നെയൊട്ടും താമസിച്ചില്ല..

നമുക്കും മൈസൂറിനും  വേണ്ടത് സമയമായിരുന്നു..രണ്ടു പേർക്കും  ഇല്ലാതിരുന്നതും അത് തന്നെയായിരുന്നു..!

മലബാറിലെ കലാപം നമുക്ക് നല്കിയത് നെടുംകോട്ട ശക്തിപ്പെടുത്താനുള്ള സമയമായിരുന്നു...!

കുഞ്ചുവിന്റെ ആശങ്കകൾ ശരിവയ്ക്കും വിധത്തിൽ...ഈ സമയമത്രയും മദിരാശിയിലെ ഹൊളണ്ട് സായിവ്‌ അനങ്ങിയില്ല...ശ്രീരംഗ പട്ടണം ആക്രമിക്കുന്നതിന് കർശ്ശന നിർദ്ദേശം കൽക്കട്ടയിൽ നിന്നും അയാൾക്ക് ലഭിച്ചിരുന്നുവെന്നാണ് നമുക്ക് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞത്...പക്ഷെ അയാൾ  ടിപ്പുവുമായി സന്ധി സംഭാഷണത്തിനു ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു...

കാര്യങ്ങൾ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആയേക്കുമെന്ന് കാലേ കൂട്ടി അറിഞ്ഞതു കൊണ്ട്...സമയോചിതമായി...നമുക്ക് നയതന്ത്ര സമ്മർദ്ദം ചെലുത്താനായി എന്നത് സത്യം തന്നെ...പക്ഷെ!...ഒടുവിൽ ഹോളണ്ടിനെ തൽസ്ഥാനത്ത് നിന്നും മാറ്റിക്കൊണ്ടുള്ള ഉത്തരവ് എത്തിയപ്പോഴേക്കും നെടുങ്കോട്ട തകർന്നിരുന്നു.....

അതെ..!...അയാളുടെ അനാസ്ഥ ടിപ്പുവിന് നല്കിയത്..തിരുവുതാംകൂർ ആക്രമിക്കുവാനുള്ള  സമയം ആയിരുന്നു...!









 

Saturday, October 17, 2015

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 14

യുദ്ധത്തെക്കുറിച്ച് എഴുതപെട്ടതെല്ലാം നിനക്കറിവുള്ളതല്ലെ...?പക്ഷെ നിനക്കറിയാത്തതൊന്നു കൂടെ പറയാം...
 
ഗോവർദ്ധൻ ചരിത്രത്തിലെക്കെന്ന  പോലെ പുറത്തെ ഇരുട്ടിലേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു..ഇരുളിന് കട്ടി കുറഞ്ഞ് വരുന്നതായി അവന് തോന്നി...
 
'കുഞ്ഞേ..'കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു കർത്താവ് ആ കഥ പറയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് ഗോവർദ്ധൻ പൊടുന്നനെ അയാളിലെക്ക് തിരിച്ചെത്തിയത്..അയാളുടെ മുടിയിഴകൾ തീജ്വാലകൾ പോലെ പിന്നിലേക് പറക്കുന്നുവെന്ന് അവന് തോന്നി..പ്രൗഢഗംഭീരമായ അയാളുടെ മുഖത്ത് ചില പാടുകൾ അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചതപ്പോഴാണ്....വാസൂരിക്കല പോലെയെന്തോ ഒന്ന്..! പക്ഷേ താനതെങ്ങനെ ഇത്ര നേരം ശ്രദ്ധിക്കാതെ പോയിയെന്ന് അവൻ അത്ഭുതപെട്ടു...
 
ചരിത്രത്തിന്റെ നേർപകർപ്പാണ്  കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു കർത്താവ് എന്ന് അവന് മുൻപേ തന്നെ തോന്നിയിരുന്നു.....കാലം തീർക്കുന്ന  അടരുകൾ ഏടുത്ത് മാറ്റുമ്പോൾ ചരിത്ര സത്യങ്ങൾ അനാവൃതമാവുന്നത് പോലെ..കഥകളിൽ  നിന്നും കഥകളിലേക്ക് കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു കടക്കുമ്പോൾ  അദ്ദേഹത്തെ താൻ കൂടുതൽ വ്യക്തമായി കാണുകയാണ് എന്ന് അവന് തോന്നി..
ഒരു പക്ഷെ അയാളിലൂടെ  താൻ തന്നിലേക്ക് തന്നെ കൂടുത്തൽ അടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്നും അവന് തോന്നി...
 
മുത്തച്ഛാ...ആ വസൂരിക്കലകൾ.....? തന്റെ  സംശയം തീർക്കാൻ തന്നെ അവൻ തീരുമാനിച്ചു 
 
'പറയാം....' കുഞ്ഞുകുഞ്ഞ് കഥയിലേക്ക് കടന്നു...

Tuesday, September 29, 2015

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 13



അല്ലാ..! ഞാനൊന്നു ചോദിക്കട്ടെ...തിരുവിതാംകൂറുമായി ബ്രിട്ടണ്‍ ഉണ്ടാക്കിയ കരാർ  അനുസരിച്ച് ടിപ്പു ആക്രമിച്ചാൽ ബ്രിട്ടണ്‍ മൈസൂറിനോട് യുദ്ധം പ്രഖ്യാപിക്കുമെന്ന് ടിപ്പുവിന് അറിയാമായിരുന്നില്ലേ....? ന്നിട്ടും അയാള് എന്തിനാണ് ആ സാഹസത്തിനു മുതിർന്നത്? അവിടെ തിങ്ങി നിന്ന മൗനത്തെ ഭഞ്ജിച്ച് കൊണ്ട് ഗോവർധ്ധൻ ചോദിച്ചു.

അതെ...! അതാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞ് വരുന്നത്..

ടിപ്പു ആക്രമണത്തിനു കോപ്പ് കൂട്ടുന്നു എന്ന് മൈസൂരിൽ നിന്നും സന്ദേശമെത്തിയ അന്ന്.. അന്നാണ്  കുഞ്ചുവിനെ ഞാൻ ഏറെ നാളുകൾക്ക് ശേഷം കാണുന്നത്...എന്നാൽ ആശങ്കക്ക് വകയുള്ള ഒന്ന് കൂടി അവൻ അറിയിച്ചു...ഏതാനും ആഴ്ച്ചകൾക്ക് മുന്പേ മൈസൂറിന്റെ തീരത്ത് ഒരു കപ്പൽ ഛേദം നടന്നുവത്രേ ! അതൊരു ബ്രിട്ടിഷ് കപ്പലായിരുന്നുവെന്നും...മദിരാശിയിലെ ഗവർണർ സായവ് ജോണ്‍ ഹോളണ്ടിന് വളരെ വേണ്ടപെട്ടവരെന്നു  കരുതുന്ന രണ്ടു പേരെ മൈസൂർ തടവിലാക്കിയിട്ടുണ്ടാകാമെന്നും അവൻ പറഞ്ഞു..!

കുഞ്ചുവിന്റെ ഗുസ്തി ഭ്രമവും കായ ബലവുമാണ് അവനെ  മൈസൂറിലേക്ക് നിയോഗിക്കാൻ കാരണമായത്...മെല്ലെ തലയുയർത്തി ഗൊവർദ്ധനെ നോക്കി കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് കുഞ്ഞുകുഞ്ഞ്‌ തുടർന്നു..അവനൊരു ഭീമനായിരുന്നു...ഭക്ഷണവും അതുപോലൊക്കെത്തന്നെ..ഹയാത്ത് സാഹെബ് അവശ്യപെട്ടതും അങ്ങനെയൊരാളെയാണ്...!

ഹയാത്ത് സാഹെബ്?

അതെ..മുഹമ്മദ്‌ ആയാസ് ഖാൻ എന്ന ഹയാത്ത് സാഹെബ്..!!

ഹൈദർ ഇവിടുന്ന് കടത്തികൊണ്ട് പോയി മതം മാറ്റിയ നായന്മാരിൽ  കുമാരാൻ നമ്പ്യാർ എന്നൊരു ബാലനും ഉണ്ടായിരുന്നു.. മൈസൂറിലെ സാഹചര്യങ്ങൾ ഇയാളിലെ  യോദ്ധാവിനെ പരുവപ്പെടുത്തിയെടുത്തു...ഹൈദറിനു വേണ്ടി ജീവൻ വെടിയാൻ  സദാ സന്നദ്ധനുമായിരുന്നു അയാൾ...എന്തിനേറെ..! തന്റെ പ്രീതിക്ക് പാത്രമായ ആയാസ് ഖാനെ ഹൈദർ ബെദനൂർ നവാബായി വഴിക്കുക പോലുമുണ്ടായി..പക്ഷെ ഹൈദറിന്റെ കഥ കഴിഞ്ഞതോടെ ടിപ്പുവുമയി തെറ്റിപ്പിരിഞ്ഞ് അയാൾ ബോംബയിൽ അഭയം തേടി...ബ്രിട്ടണ്‍ അയാളെ സ്വീകരിച്ചില്ലെങ്കിലല്ലെ അത്ഭുതപ്പെടാനുള്ളു..!

അങ്ങനെയുള്ള ആയാസ് സാഹെബായിരുന്നു മൈസൂറിന്റെ അണിയറ രഹസ്യങ്ങളിലേക്കുള്ള നമ്മുടെ പിടിവള്ളി...

അബ്ബാസ് ഭായ് എന്ന് കുഞ്ചു വിളിക്കുന്ന..രഹസ്യാന്വേഷണ-ക്രമസമാധാന  ചുമതലകൾ  വഹിച്ചിരുന്ന മൈസൂറിലെ  ഒരു ഉദ്യോഗസ്ഥനെ ചെന്ന് കാണാനാണ് അവന്  നിർദ്ദേശം ലഭിച്ചത്. അബ്ബാസ്‌ ഭായ് ഒന്നാന്തരമൊരു ഫയൽവാൻ ആയിരുന്നു..അയാളുടെ ഗുസ്തിയോടും ഗുസ്തിക്കാരോടുമുള്ള താത്പര്യം മുതലാക്കുകയായിരുന്നു ലക്ഷ്യം..ഏതാണ്ട് രണ്ടു വർഷം മുന്നേ ദഷരയോട് അനുബന്ധിച്ച് നടന്ന ഗുസ്തി മത്സരങ്ങളിൽ..അയാളുടെ രണ്ട് ശിഷ്യന്മാര അവൻ മലർത്തിയടിച്ചതോടെ അബ്ബാസ് ഭായിയുടെ  മനസ്സിലേക്കുള്ള വഴി തുറന്നു കിട്ടി...

അബ്ബാസ്‌ ഭായിയെ വിശ്വസിക്കാമെങ്കിൽ ഹോളണ്ട് നിസ്സഹായനായേക്കുമെന്നും  ഒരു പക്ഷെ കൽക്കട്ടയിൽ നിന്നും അടിയന്തിര ഇടപെടൽ ആവശ്യമായി വന്നേക്കും എന്നുമാണ് കുഞ്ചു അറിയിച്ചത്.....

കൽക്കട്ടക്ക് സന്ദേശമയക്കാനും, സ്വന്തം നിലക്ക് ഒരു താല്ക്കാലിക ചെറുത്തു നിൽപ്പിന് സൈന്യത്തെ സജ്ജമാക്കനുമാക്കാനും...നെടും കോട്ട ശക്തിപ്പെടുത്താനും ദിവാൻ തീരുമാനിച്ചതൊടെ യുദ്ധം എന്ന യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് നാടുണരുകയായിരുന്നു.....    

Tuesday, August 25, 2015

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 12

രാത്രിയുടെ നിഗൂഢതയിലേക്ക് എടുത്തെറിയപ്പെട്ടത് പോലെ തോന്നി  ഗോവർദ്ധന്. പക്ഷെ ഇരുട്ടിന്റെ തുരങ്കത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് കാലങ്ങൾക്കപ്പുറത്തേക്ക് യാത്ര ചെയ്യാനാവുമെന്ന് അവൻ ഉറച്ച് വിശ്വസിച്ചു.. കണ്ടോ .!.ശരിയാണ് ! താനിപ്പോ  ഒരു പഴയ നാലുകെട്ടിന്റെ കോലായിൽ നിന്ന് അകത്തെ വിശേഷങ്ങൾ കാണുകയാണ്. ..!

'ബ്രഹ്മ ഹത്യയല്ലേ !!..ബ്രാഹ്മണ ശാപം...ണ്ട് ...മറാ വ്യാധികൾ...ദുർമരണങ്ങൾ പോലും ...!! ..'
വൃദ്ധ ജ്യോതിഷിയുടെ  വാക്കുകൾ ഇരുൾ  മറച്ച് പിടിച്ചിരുന്ന തറവാടിന്റെ അകത്തളങ്ങളിലെവിടെയോ ദിശയറിയാതെ  തട്ടിത്തെറിച്ചത് പോലെ പൊടുന്നനെയുയർന്ന പിറു പിറുക്കലുകൾ ഗോവർദ്ധൻ ശ്രദ്ധിച്ചു..

അവിടമാകെ നിറഞ്ഞിരുന്ന ഇരുട്ടിൽ നിന്ന് വൃദ്ധന്റെ ചുളിവുകൾ വീണ നെറ്റിയിലെ വെള്ളി വരകൾ പതിയെ പതിയെ തെളിഞ്ഞു വരുന്നതായി ഗോവർദ്ധന് തോന്നി...'ദേവിയെ മുറുകെ പിടിക്ക്യ ..എല്ലാം ശരിയാവും'..

പരിചയമുള്ള മുഖങ്ങളൊന്നും ഗോവർദ്ധനപ്പോൾ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല....അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഇരുട്ട് ആളുകളുടെ മുഖം മറച്ചിരുന്നു..പക്ഷെ പ്രകാശം പരക്കുന്ന രണ്ടു കണ്ണുകൾ അറവാതില്ക്കലേക്ക് ദൃഷ്ടിയയച്ച് ..മെല്ലെ കൂമ്പുന്നത് അവൻ കണ്ടു..ആ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും കിനിഞ്ഞിറങ്ങിയ കണ്ണുനീരിന്റെ തിളക്കത്തിലേക്ക് അവൻ നടന്ന് പോകുന്നത് ഒരു പക്ഷെ ഗോവർദ്ധൻ അറിഞ്ഞിരിക്കില്ല....

കണ്ണുനീരല്ല..പുഴയാണ്..!! തനിക്ക് വ്യക്തമായി കാണാനവുന്നുണ്ട് ..പൊടുന്നനെ  നിലയില്ലാത്ത  പുഴയുടെ അടിത്തട്ടിലേക്ക് എടുത്തെറിയപ്പെട്ടത് പോലെ തോന്നി അവന് ..

ഗോവർദ്ധൻ ഒരു സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നെന്ന പോലെ ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് കണ്ണ് തിരുമ്മി.. തന്റെ മേശപ്പുറത്തിരിക്കുന്ന ചരിത്ര പുസ്തകങ്ങളുടെ പുറം ചട്ടകളിലൂടെ അലസമായി കയ്യോടിച്ച്കൊണ്ട് ആരോടെന്നില്ലാതെ കഥ പറയുന്ന മുത്തച്ഛനെയാണ് അവൻ കണ്ടത്..

"അതെ ..അമ്മയുടെ പ്രാർത്ഥനയാണു  രക്ഷിച്ചതു...ന്റെ അമ്മയുടെ പ്രാർത്ഥന..".. അദ്ദേഹം തിരിഞ്ഞ് അവനെ നോക്കി മെല്ലെ പുഞ്ചിരിച്ചു

 

Wednesday, April 15, 2015

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 11

അല്പം വെള്ളം കൂട്ടി കുഴച്ചാൽ തരം പോലെ പരുവപ്പെടുത്താവുന്ന കളിമണ്ണ്‍ പോലെയൊ  ഉറച്ച ചെങ്കല്ല് പോലെയോ ആണ് മനുഷ്യന്റെ മനസ്സ്....നിനക്കെന്ത് തോന്നുന്നു ?

ടിപ്പുവിനെ മലബാറിലെ അഭ്യന്തര പ്രശ്നങ്ങളിൽ തളച്ചിടേണ്ടത് തിരുവിതാംകൂറിന്റെ ആവശ്യമായിരുന്നു....അതുകൊണ്ടാണ് കോഴിക്കോട്ടെ വിപ്ലവകാരികൾക്ക് ആളും അർത്ഥവും ആയുധവും രഹസ്യമായി എത്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്...ഹൈദരിനോട് പൊരുതാനവാതെ സാമൂതിരി വീട്ടു തടങ്കലിൽ ആത്മാഹുതി ചെയുതുവല്ലോ ...പിന്നെ  മരുമകനായ കൃഷ്ണരാജ കുറച്ചു കാലം സ്വന്തം നിലക്ക്  പൊരുതിയെങ്കിലും  പിടിച്ച് നില്ക്കാനാവാതെ തിരുവിതാംകൂറിൽ അഭയം പ്രാപിക്കുകയായിരുന്നു .... അന്ന്  ഏറാൾപ്പാടായിരുന്ന കൃഷ്ണ വർമ്മയുടെ അനുഗ്രഹാശിസ്സുകളോടെ  അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരുമകനായിരുന്ന രവി വര്മ്മ രാജയാണ് പിന്നീടങ്ങോട്ട് സമരം നയിച്ചത്...

ബ്രിട്ടന്റെയും..കൃഷ്ണ രാജ വഴി തിരുവിതാംകൂറിന്റെയും സഹായം  ഉറപ്പാക്കിയ രവി വർമ്മ രാജ സാമൂതിരിക്ക് നഷ്ടമായ പ്രദേശങ്ങളുടെയെല്ലാം  അധികാരം  ഏറെക്കുറെ തിരികെപ്പിടിച്ചു.. അപ്പോഴാണ് പുതിയ പ്രശ്നം...!!!

ടിപ്പുവുമായി ഉണ്ടാക്കിയ ഉടമ്പടി പ്രകാരം  ബ്രിട്ടണ്‍ രാജയെ കയ്യൊഴിഞ്ഞു....എങ്കിലും രാജ ശക്തനായിട്ടിരിക്കെണ്ടത് തിരുവിതാംകൂറിന്റെ ആവശ്യം കൂടിയായിരുന്നല്ലൊ..നമ്മുടെ സഹായത്തോടെ രാജ ചെറുത്ത് നിൽപ്പ് തുടർന്നു...

ഏറാൾപ്പാട്  പൊതുവേ ശാന്ത പ്രകൃതിയും  വിശ്വനാഥ അയ്യരെന്ന  ബ്രാഹ്മണന്റെ സ്വാധീനത്തിലുമായിരുന്നു...പട്ടർ പറയുന്നതങ്ങ് കണ്ണുമടച്ച് വിശ്വസിക്കും !!എന്നാൽ  രവിവർമ്മയുടെ ശക്തമായ നിലപാടുകൾ കോണ്ട് പൊറുതി മുട്ടിയ ടിപ്പു ആദ്യം അയാളെ സ്വാധീനിക്കാനാണ്  ശ്രമിച്ചത്...പക്ഷെ ചെങ്കല്ല് വെള്ളം തൊട്ടാൽ കുതിരില്ലല്ലോ...മൈസൂരിന്റെ ചാരന്മാർ കുഴയുന്ന കളി മണ്ണ് തേടിക്കൊണ്ടിരുന്നു...!

പെരുമ്പടപ്പിനെ കൂടെ നിർത്തിയാൽ  അവരുടെ സഹായത്തോടെ തിരുവിതാംകൂറിനെ തറ പറ്റിക്കാം എന്നാണ് ടിപ്പു കണക്കു കൂട്ടിയത്...അതിനായുള്ള ഉപജാപങ്ങൾ ആരംഭിച്ചതായി തിരുവിതാംകൂറിന്റെ ചാരന്മാർ മുന്നറിയിപ്പ് നല്കിയിരുന്നു...മൈസൂർ കാര്യ സാധ്യത്തിനായി  പട്ടരെ സ്വാധീനിച്ച്  കഴിഞ്ഞുവെന്ന് സംശയിക്കുന്നതായും
അവരറിയിച്ചു....

മൈസൂരിനെതിരെയുള്ള കലാപം അവസാനിപ്പിച്ചാൽ അയാളെ സാമന്തനാക്കാം എന്ന  കരാറിന് വഴങ്ങാൻ ഏറാൾപ്പാടിനെ പട്ടര്  നിർബന്ധിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു  ...രവി വർമ്മ പക്ഷെ ഇടഞ്ഞ് തന്നെ നിന്നത് ഏറാൾപ്പാടിനെ  വിഷമത്തിലാക്കി...അയാൾക്ക് മടുത്ത് തുടങ്ങിയിരുന്നു ..വല്ല വിധേനയും എല്ലാം അവസാനിപ്പിച്ച്  മനസ്സമാധാനത്തോടെ ശിഷ്ടകാലം ജീവിക്കണമെന്നെ അമ്മാവൻ ഏറാൾപ്പാടിന് ഉണ്ടായുള്ളു..'

'അപ്പൊ സ്വാഭാവികമായും  രവി വർമ്മ രാജയെ അപായപ്പെടുത്താൻ ശ്രമം ഉണ്ടായിക്കാണുമല്ലൊ?' ഗോവർദ്ധന്  ആകാംഷ അടക്കാനായില്ല...

മുത്തച്ഛൻ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരിപ്പായി ...ആ  കണ്ണുകളിലെ  തിളക്കം പിന്തുടർന്ന് നൂറ്റണ്ടുകൾക്ക് പിന്നിലേക്ക് പോയ കുഞ്ഞുകുഞ്ഞ്‌ കർത്താവ് വാൾത്തലപ്പുകൾ ദ്യുതചൊരിയുന്നത് കാണുകയാണോ....വെടിമരുന്നിന്റെ മനം മടുപ്പിക്കുന്ന മണം ഉള്ളിൽ ചെന്നിട്ടെന്നപോലെ അയാൾ ചുമക്കാനരംഭിച്ചു....അല്പ്പം കഴിഞ്ഞ് ശാന്തനായി കുഞ്ഞുകുഞ്ഞ് തുടർന്നു

 '..അമ്മാവന്റെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി സന്ധി സംഭാഷണത്തിന് പട്ടരുമൊന്നിച്ച് പോകും മുന്നേ ഞാൻ രവി വര്മ്മ രാജയെ കണ്ടിരുന്നു... പട്ടരെ സൂക്ഷിക്കണം...ആപായപ്പെടുത്താൻ ശ്രമമുണ്ടാവുമെന്ന് മുന്നറിയിപ്പും  നല്കി...ഒടുവിൽ അത് തന്നെ സംഭവിച്ചു..!!

അവരുടെ നിർദ്ദേശങ്ങളൊന്നും രാജക്ക് സമ്മതമായില്ല...കാടു കയറിത്തുടങ്ങിയ പഴയൊരു ക്ഷേത്രമായിരുന്നല്ലോ അത്...  ഇടിഞ്ഞ് പോളിഞ്ഞ ചുറ്റമ്പലത്ത്തിന്റെ ചുമരിലാണെന്ന് തോന്നുന്നു.. ആദ്യ വെടി കൊണ്ടത്....!! മറഞ്ഞിരുന്ന  മൈസൂര് പടയാളികൾ രാജയുടെ നില തെറ്റിച്ചുവന്ന് ഒരു നിമിഷം ശത്രുക്കൾ കരുതിയിരിക്കണം.....പക്ഷെ പിന്നെ ഞെട്ടിയത് അവരാണ്....ഇരുട്ടിന്റെ കുപ്പായം നമുക്കും പാകമാണെന്ന് അവരെ മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുത്തു....ആ പീറ പട്ടരെ കൊന്നത് ഞാൻ തന്നെയാണ് ...!!!

രാജക്ക് തോളിൽ വെടിയേറ്റുവെങ്കിലും അത് സാരമായിട്ടുള്ളതായിരുന്നില്ല..അവിടെ നിന്ന് രാജയെയും രക്ഷിച്ച്
ടിപ്പുവിന്റെ തെക്കോട്ടുള്ള യാത്ര ദുർഗമമാക്കുവാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾക്ക് ഏറാൾപ്പാടിന്റെ പിന്തുണയും  ഉറപ്പാക്കിയാണ് ഞാൻ മടങ്ങിയത്'

ഗോവർദ്ധൻ കുഞ്ഞ് കുഞ്ഞിന്റെ ഇടതു കയ്യിലെ തിളക്കം ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായില്ല..അവൻ ചരിത്രത്തിലേക്കന്നോളം നടത്തിയ  വേറിട്ട  യാത്രകളിലൊന്നിലായിരുന്നു അപ്പോൾ...!!