Saturday, August 2, 2014

മണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍ - 7

ഇത്രയും ഞാൻ കേട്ടറിഞ്ഞത്..ഉണ്ണീ, ഇനി അങ്ങോട്ട് എന്റെ അനുഭവങ്ങൾ...

"ടിപ്പുവിനെ കൊല്ലണം" ആ ചിന്ത പെട്ടന്ന് ഒരു മഴയത്ത് പൊട്ടിമുളച്ചതല്ല... പക്ഷെ കളരിയിൽ കച്ച കെട്ടിയ കാലം മുതല്ക്കെങ്കിലും ഞങ്ങളെ മുന്നോട്ട് നയിച്ചത് ആ ചിന്ത പകർന്ന ഇത്തിരി വെളിച്ചമായിയിരുന്നു..

കുട്ടിക്കാലത്ത് പേര മരത്തിന്റെ ചില്ല കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ വില്ലിൽ ഈർക്കിൽ അമ്പ് കോർക്കുമ്പോഴും, വലിയമ്മാവാൻ ഓല മടലു
വെട്ടിയുണ്ടാക്കി തന്ന വാളു കൊണ്ടു അങ്കം കുറിക്കുമ്പോഴും   എതിരാളി ഹൈദരായിരുന്നു...നാലുകെട്ടിന്റെ ഇരുട്ട് മൂടിയ മുറികളിൽ ഒരുമിച്ചിരുന്ന്, ജനലഴികളുടെ ഇത്തിരി വിടവിലൂടെ, പുറത്തെ ചെറിയ കാറ്റും മഴയും നോക്കി കാണവെ, ഞങ്ങളറിയാതെ തന്നെ ഉള്ളിൽ ചാരം മൂടിക്കിടന്ന കനൽ പതിയെ ആളി തുടങ്ങിയിരുന്നിരിക്കണം...

പുറത്ത് മഴ പതിയെ കനക്കുകയായിരുന്നു.....ഇരുട്ട് ശക്തി പ്രാപിച്ച് തുടങ്ങിയിരുന്നു...ഞങ്ങൾക്ക് ആ ഇരുട്ടിന്റെ മറയത്ത്
പലതും ചെയ്യാനുണ്ടായിരുന്നു...



  

No comments:

Post a Comment